POZİTRON a. (fr. positron ya da positon; posıt[if], artı ve [6lect]ron, elektrondan). Fiz. Elektronun karşıtparçacığı olan, artı yüklü lepton.
—AnsİKL.
Pozitronun kütlesi, elektronun- kine eşittir ama mutlak değeri elektronun- kiyle aynı olan artı bir elektrik yükü taşır. Bu parçacığın varlığını, 1930'da İngiliz Dirac ileri sürmüş ve 1932'de amerikalı Anderson, kozmik ışınlarda gözlemlemiştir. Pozitron, saptanan ilk karşıtparçacık örneğidir. Yalıtıldığında kararlı olmasına karşın, madde içinde, bir elektronla etkileşime girerek kaybolur ("yok olma"). Buna karşılık, yeterince enerji taşıyan fotonlar (gama ışınları), elektrorvpozitron çiftlerine dönüştürülerek, pozitron yaratılabilir.
Kaynak: Büyük Larousse