POT, -tu a.
1. Terz. Kesimdeki, dikişteki ya da provadaki bir hata nedeniyle giysinin herhangi bir yerinde oluşan kıvrım, bolluk.
2. Ortama uygun düşmeyen hatalı davranış; gaf, falso.
3. Pot gelmek, bir iş sözkonusuysa, iyi bir biçimde sonuçlanmamak, terslikler doğmak. || Pot kırmak, bilmeyerek sakıncalı bir davranışta bulunmak ya da karşısındakini incitecek bir söz söylemek; gaf yapmak: Bu sözümle pot kırdığımı ne bileyim? || Pot yapmak, giysinin herhangi bir yerinde kıvrım, bolluk oluşmak. || (Bir işin) pot yeri, onun pürüzlü, hoş olmayan yanı.

POT a. (fr. pot). Oy. Pokerde her yeni oyun için, oyuncuların ortaya koymak zorunda oldukları para tutarı.

POT, -tu a. (alm. Sooftan).
1. Irmağın bir kıyısından ötekine geçmekte kullanılan sal.
2. Pot başı, ırmakta potun yanaşmasına elverişli kıyı noktası; potun geçiş yeri.