ÖĞÜR sıf. (esk. türkç. öğür, bölük’ten).
1. Birbirine yakın yaşta olan kimseler için kullanılır; yaşıt.
2. Arkadaş, eş dost olmuş kimse için kullanılır.
3. Eş, birbirine alışmış olan canlılar için kullanılır.
4. öğür olmak, birbirine alışmak, yakınlaşmak.