ÖNCÜLÜK a
1. Öncü olma durumu.
2. Önderlik.
3. Öncülük etmek, bir işi başlatmak, bir işin başlamasına ön ayak olmak.
—Denize. Öncülük etme, denizde tehlikeli bir bölgeden, mayınlı bir sahadan geçecek gemi ya da gemilerin, bu sahayı tanıyan bir gemi tarafından rehberlenerek geçirilmesi.
Kaynak: Büyük Larousse