ÖNCÜL a Dilbil. Bir adılın önünde bulunan ve adılın bağlı bulunduğu öğe (Öğrenci kitabı aldı, sonra da onu okudu tümcesinde kitap, o adılının öncülüdür). [Üretici dilbilgisinde öncül, içine bir ilgi adılı yerleşen ad dizimini belirtir.)

—Mant. Tasımdaki ilk iki önermenin (büyük önerme ve küçük önerme) her biri (bu iki önermenin ikisini birden belirtmek için genellikle çoğul olarak kullanılır).

—Müz. Kanon ya da füg'de, temanın yanıttan ya da artçıldan önce gelen ilk sunuluşu.

—Zool. Öncül kabuk, ikiçenetli yumuşak çalarda larva kabuğu. (Öncül kabuk, yüzen ya da trokofor larvayı korur; genellikle daha sonra fark edilmeyecek hale gelir; bazen fark edilebilir ve tepeyi (ya da umbo] oluşturur.)