ÖLÜMSÜZ sıf.
1. Kendisi için ölüm sözkonusu olmayan, bir sonu olmayan bir varlık ye onun parçası olan şey için kullanılır: Ölümsüz tanrılar. Ölümsüz ruh, yaşam.
2. Sonsuz olduğu düşünülen, her zaman sürmesi istenen şey için kullanılır: Ölümsüz aşk. Ölümsüz bir mutluluk.
3. Anısı hâlâ canlı olan ve insanların belleğinde her zaman yaşayacak olan geçmişe ait gerçek ya da düşsel varlıklar, nesneler için kullanılır: Antik Yunan'ın ölümsüz kahramanları. Evrensel edebiyatın ölümsüz başyapıtları. Ölümsüz bir zafer.

a. Mit. Antik mitolojide tanrı, tanrıça: Ölümsüzlerin yurdu Olympos.