ÖRGÜT, -tü a.
1. Genellikle amaçları belirlenmiş, oldukça geniş kapsamlı birlik; teşkilat: Emniyet örgütü. Devlet örgütü.
2. Bir örgütlenmede birbirine bağlı birimlerden her biri: Partinin ilçe örgütleri. Yeraltı örgütleri.

—Cez. huk. (Bk. ansikl. böl.)

—Uluslarar. huk. Uluslararası örgüt, devletlerin (hükümetlerarası örgüt) ya da devlet niteliğinde olmayan kuruluşların oluşturdukları dünya çapında, bölgesel ya da kıtasal düzeyde etkinliği olan örgüt. (Uluslararası örgütler özellikle, devletlerin ortak güvenliğini sağlama ve insanlığın maddi ve manevi koşullarını geliştirme amacıyla kurulurlar.) || Hükümetlerdışı örgütler, özellikle gelişmekte olan ülkelerin gereksinme lerini gidermek amacıyla kurulan ve ilke olarak devlet fonlarından yararlanmayan örgütler. (Uluslararası af örgütü, UNİCEF... vb.)

—ANSİKL. Cez. huk. Suç işlemek için örgüt kurmak. Suç işlemek için örgüt kuranlar, yalnız bu örgütü kurmaktan dolayı bir yıldan iki yıla kadar ağır hapis cezasıyla cezalandırılır. Bu suçun maddi unsuru örgütün kurulması, manevi unsuru da suç işleme kastıdır, örgüt kurma suçu iki ya da daha çok kişinin suç işleme amacıyla bir araya gelmesiyle oluşur, örgüt halk arasında korku yaratmak, siyasal ya da toplumsal görüşten kaynaklanan amaçla ya da kamu düzenine karşı suçlarla kasten adam öldürmek ya da yağma ve yol kesmek ve adam kaldırmak suçlarını işlemek için meydana getirilmişse, verilecek ceza bir yıldan üç yıla kadar hapistir. Örgüt yöneticilerine verilecek ceza üçte birden yarıya kadar artırılır (Türk cez. k. md. 313).