ÖRME a.
1. Örmek eylemi.
2. Kıldan örülerek elde edilen ip.

♦ şif. Örülerek yapılan şey için kullanılır: Örme elbise.

—Haliç. Eski bir halının, yıpranmış çözgü ve atkılarını iğneyle onarma.

—Mim. Önceden hazırlanmış bir çizime göre, taş ya da tuğla bir duvarın, bir döşeme kaplamasının ya da bir çatının öğelerim yerleştirme. (Taş bir duvar söz konusu olduğunda, farklı boyutlarda öğeler kullanılır; tuğla bir duvarda düşey derzlerin görünen yüzlerini ve konumlarını değiştirecek biçimde [derzleri şaşırtarak] tuğlaları dizmek yeterlidir.)

—Örg. Örme birimi. bağlamak ilmikli trikotaj makinesinde bir sıra ilmiğin oluşmasına kumanda eden organların tümü. || Örme sanayisi — TRİKOTAJ’ SANAYİSİ.

—Tekst. Dokuma işleminden sonra, görünür üretim hatalarını (kopuk iplikler, düğümler, eksik iplikler çözgü ya da atkı aralıkları vb.) onarmaya dayanan işlem. |j Yırtık örme, bir dokumanın yırtılmış bir bölümünü örerek onarma.

—'ferz. Yırtılmış bir kumaşın onarımı sırasında, iğneyle dokumanın atkı ve çözgü, ipliklerini yeniden oluşturma. |j Örme topu. yumurtası, örerek yama yaparken destek olarak kullanılan, biçimi az çok yumurtayı andıran tahta top.