ÖZGÜR sıf.
1. Bir efendinin malı olmayan, köle olmayan bir kimsâ için kullanılır; hür: Serfler özgür değillerdi, bir sen- yörûn malıydılar.
2. Bir devlet, hükümet ya da halkın, tam olarak egemenliğini kullandığı, hiçbir baskıcı ya da yabancı egemenliğin altında bulunmadığı durum için kullanılır: Özgür bir toplum. Özgür bir ulus.
3. Siyasi iktidara doğrudan bağlı olmayan, devletin yönetimi altında bulunmayan, herhangi bir baskı görmeyen bir şey için kullanılır: Özgür ba.sm.
4. Dilediği gibi hareket etmek, dilediğini seçmek durumunda olan bir insan için kullanılır: Kararlarında, hareketlerinde özgür olmak. Özgür bir insan.
5. mastar (-mak) + -da özgür, bir şeyi yapıp yapmamakta serbest olan, herhangi bir kimsenin iznine gerek kalmadan, herhangi bir kimse tarafından denetlenmeden dilediği gibi dav- ranabilen bir kimse için kullanılır: Kendi odası var, dilediğini kabul etmekte özgürdür. Gidip gitmemekte özgürsünüz.

♦ be. Serbest: Bir kimseyi özgür bırakmak.