ÖZÜMLEMEK g. f.
1. Biyol. Besinleri özümlemek, besinleri parçalayarak organizmaya özgü maddeler yapmak üzere değişikliğe uğratmak.
2. Bir topluluğu (bir başka topluluk içinde) özümlemek, onları o topluluk içinde eritmek, o topluluğa katmak: Azınlıkları kendi kültürü içinde özümlemeye çalışmak.
3. Bilgileri özümlemek, onları anlamak, belleğinde tutmak, kendinin kılmak; sindirmek: Okuduklarını özümleyip bunlardan bir sonuç çıkarıyor.

♦ özümlenmek edilg. f.
1. Besinlerden söz ederken, organizmaya gerekli özel maddelere dönüşmek: Nişastalı bitkiler oldukça kolay özümlenir.
2. Bilgilerden söz ederken bir kimse tarafından kavranmak, onun belleğine yerleşmiş olmak: Özümlenmeyen bilgilerin ne yararı olabilir.
3. Bir başka topluluk tarafından eritilmek, o toplumun içine katılmış olmak: Ana devletçe özümlenen azınlıklar.