IRGALAMAK gçz f.
1. Bir şeyi ırgalamak, onu olduğu yerde sallamak, sarsmak: Beşiği ırgalamak. Dalları ırgalamak
2. Tkz. Bir kimseyi ırgalamak, bir şey sözkonusuysa, bir kimseyi ilgilendirmek, etkilemek, sarsmak: Söyledikleri beni hiç ırgalamıyor.

♦ ırgalanmak edilg f. Sarsılmak, sallanmak: Rüzgârda beşik gibi ırgalanan kayıklar.