ISIRICI sıf.
1. Isıran.
2. Dalayan, kaşındıran kumaş, yün vb. için kullanılır.
3. Sert, soğuk hava ya da rüzgâr için kullanılır: Dışarıda ısırıcı bir soğuk vardı.

—Biyol. insana değince ısırgan gibi yakıcı etki bırakan hayvan ya da bitkiye denir.|| Kaşıntıya neden olan etken ya da organlara denir. || Isırıcı kıl, kökü zehir dolu bir keseciğe bağlı olan, yabancı bir cisme batınca kesedeki zehiri boşaltan içi boş kıl (ısırgan, bazı tırtıllar).