ISTIRAP a. (ar. ızfırab).
1. Dış bir etki sonucu duyulan bedensel sızı; acı: Istırap tan yüzü kasılmak.
2. Üzüntü verici güç durum; acı, keder: Onu kaybettiği için büyük İstırap çekmişti. Ayni iğin ıstırabına katlanmak.

—Esk. Istırap-aver, acı, sıkıntı veren. || Istırab-ı cismani, bedensel acı.