OBUR sıf. ve a. Sürekli ve çok yiyen, doymak bilmeyen kimse için kullanılır: Çok obur bir insandır. Oburun biridir.

♦ af. Bir kimsenin doymak bilmeyen bir istek gösteren davranışı için kullanılır: Bir şeye obur gözlerle bakmak.

OBUR a. Kuzey kutbu çevresindeki kozalaklı ormanlarda yaşayan etçil memeli hayvan. (Bil. a. Gulo gulo; sansargiller familyası.)

—ANSİKL. Kahverengi postlu obur, ağır ve iri gövdeli, ayak tabanlarına basarak yürüyen bir hayvandır. Daha çok yerde dolaşır, ama gerekirse ağaca da çıkar. Boyu bir metreyi aşmamakla birlikte, çok güçlü olduğundan geyiklere, rengeyiklerine ve avrupa muşlarına da saldırır. Açık renk şeritli koyu kestanerenkli, parlak ve sık postu oldukça ağırdır. Çok dayanıklı olan kürkü, spor kürkü ve halı yapımında kullanılır.