OLGUN sıf.
1. Toplanacak duruma gelmiş, olmuş meyve, sebze vb. için kullanılır: Olgun armutlar.
2. Zihinsel ve duygusal yönden yetkinlik kazanmış, bilgisi ve görgüsü gelişmiş, deneyimli kimse için kullanılır: Yaşına göre çok olgun bir çocuk. Olgun, sağduyulu, düşünceli bir kimse. 3. Orta yaşta, yetişkin kimse için kullanılır: Artık genç değil olgun bir adam.

—Biyol. Olgunluğa erişmiş ekosisteme, hayvana, organa ya da hücreye denir

—Ormanc. Olgun ağaç, işlenmeye elverişli, çapının üçte ikisine erişmiş ağaç.

— Bir orman bölgesinde kesilmesi gereken ağaçların tümü.

—Patol. Tam irin toplamış, açılma zamanı gelmiş apseye ya da deşilmeye hazır çıbana denir.

—Şarapç. Olgun şarap, hamlığını kaybedip içilecek hale gelmiş şarap.