OLUŞMA a. Oluşmak eylemi; ortaya çıkmak, meydana gelmek.
—Fels. Aristoteles’te "bozulma”nın karşıtı olan ve doğma, üreme olguları için kullanılan terim: "Özne-olmayan'ın, çelişiği olan özne'ye
dönüşmesi, bir oluşmadır” (genesis) [Metafizik
(Meta ta Physika)
Kaynak: Büyük Larousse