ONAY a. (onamak'tan ona-y)
1. Bir görüşü, düşünceyi, eylemi, davranışı vb. haklı, yerinde, uygun görme; tasvip: Babasının onayını almadan yurtdışına gitmek istemiyor. Evlenmek için ailelerinin onayını almak.
2. Resmi bir makamın, bir kararı, bir atamayı uygun gördüğünü gösteren bildirimi, bunu belirten resmi işlem: Atamalar onaydan çıkmadı. Kararnameler onaya sunuldu. Çalıştığınız kurumdan onay almanız gerekiyor.