ONURLU sıf.
1. Onuruna düşkün, onu her şeyin üstünde tutan kimse için kullanılır; şerefli, haysiyetli: Onurlu bir insan.
2. insana onur veren, saygınlığı olan bir şey için kullanılır, şerefli, haysiyetli: Onurlu bir meslek. Onurlu bir yaşam. Onurlu bir direniş.
Kaynak: Büyük Larousse