OTAKÇI a. Esk.
1. Osmanlı ordusunda otağ kurmakla görevli kimse
2. Otağ yapan ya da satan kimse

—Ask. tar. Kapıkulu süvarileri arasındaki ulufecilerden seçilen ve padişahın eskiyen çadırtannı satmakla görevli en yaşlı üç süvari. (Bunlardan biri “emin", İkincisi “nazır", üçüncüsü ise "kâtip”ti. Görevlerine başka bir kimse karışamazdı.)