NADİR sıf. (ar. nâdir). Az bulunan, seyrek rastlanan kimse ya da şey için kullanılır; ender: Bu zamanda eşine az rastlanan, nadir insanlardan biridir. Kasaba yaşamını canlandıran nadir olaylardan biri de av mevsiminin açılmasıydı.
—Ciltç. Nadir nüsha, fazla nüshası bulunmayan el yazması.
—Kim. Nadir topraklar - toprak.
♦ be. Çok seyrek olarak: Bu tür olaylar bir kentte nadir görülür.
—Esk. Nadir-ül-vücud, eşi, benzeri az bulunan kimse.
Kaynak: Büyük Larousse