NADİR sıf. (ar. nâdir). Az bulunan, seyrek rastlanan kimse ya da şey için kullanılır; ender: Bu zamanda eşine az rastlanan, nadir insanlardan biridir. Kasaba yaşamını canlandıran nadir olaylardan biri de av mevsiminin açılmasıydı.

—Ciltç. Nadir nüsha, fazla nüshası bulunmayan el yazması.

—Kim. Nadir topraklar - toprak.

♦ be. Çok seyrek olarak: Bu tür olaylar bir kentte nadir görülür.

—Esk. Nadir-ül-vücud, eşi, benzeri az bulunan kimse.