NAHUN a. (fars. nahun). Esk.
1. Tırnak.
2. Nahun-aftab ya da nahum aftab, ateş. || Nahun-be-denden, tırnak dişte; hayret ya da tasa bildirir. || Nahun-bûr ya da nahun-b cıra, tırnak kesmeye yarayan makas ya da çakı. || Nahun-hame, kalemin ucu.