NAKİL, -kli a. (ar. nalfi).
1. Bir şeyi bir yerden başka bir yere iletmek, taşımak, geçirmek, götürmek eylemi: Mal nakli en kısa sürede tamamlanmalı.
2. Bir yerleşim birimini başka bir yere aktarma; göç: Felaketten sonra köyün başka bir yere nakli isteniyor.
3. Bir olayı, bir durumu vb. sözle bir kimseye bir topluluğa anlatma, aktarma, hikâye etme.
4. Bir yazıyı, bir resmin bir yere, bir şeye kopyasını geçirme.
5. Bir yapıtı, bir yazıyı bir dilden başka bir dile çevirme; tercüme etme.
6. Nakil etmek - NAKLETMEK.
7. Nakil vasıtası, taşıma aracı, taşıt. || Nakil ve tayin, bir memuru bulunduğu görevden başka bir göreve verme.

—Esk. Nakl-i bend, hikâyeci, masal anlatan, masal uyduran. || Nakli hane, nakli mekân, ev değiştirme. || Nakl-i hümayun, padişahın tahtırevanla taşınması.

—ida. huk. Bir memurun bir yerden başka bir yere ya da bir görevden başka bir göreve atanması.

—Sig. Nakil halinde para sigortası, nakit ve öteki değerlerin taşınması sırasında hırsızlık, gasp, silahlı saldırı vb. nedenlerle zarar ve hasara uğranmasına karşı yapılan sigorta.