NAMZET a. (fars. namzet). Esk.
1. Bir işi, bir görevi yapma isteği kendisi ya da başkaları tarafından yetkili makamlara bildirilen ya da seçime katılan kimse; aday: Milletvekili namzedi. Muhtarlık için üç namzet var.
2. Bir iş, bir görev, bir meslek için yetiştirilmekte olan kimse; aday: Yedek subay namzedi bir genç. Doktor namzedi.
3. Evlilik adayı, nişanlı, sözlü, yavuklu.
4. Bir kimseyi namzet göstermek, bir kimseyi bir iş için aday göstermek. .

—Huk. - ADAY.