NAZ a. (fars. naz).
1. Kendini beğendirmeyi amaçlayan davranış; cilve eda.
2. istemiyormuş gibi görünerek karşısındakini yalvartmaya yönelik yapmacık davranış: Çok naz aşık usandırır. Bir iki nazdan sonra gelmeyi kabul etti.
3. Şımarıklık, kapris: Onun bunun nazıyla uğraşamam, herkes haddini bilsin.
4. Naz etmek, naz satmak, nazlanmak. || Naz uykusu, tembelliğin yol açtığı uyuşukluk. || (Kendini) naza çekmek, kendisinden istenilen bir işi sonunda yapacağı halde baştan yapmaya isteksiz görünmek: Onun huyu böyledir, önce naza çeker sonra yapar. || (Birine) nazı geçmek, bir kimseye istediklerini yaptırabilecek ölçüde onunla bir yakınlığı bulunmak: Ona nazım geçer, isteyebilirim. || Nazını çekmek, bir kimsenin her istediğini yerine getirmek, onu kırmamaya çalışmak: Yoo bir de onun nazını çekemem.

—Esk. Naz û niyaz ile, istemeyerek, isteksizlikle, zorla, yalvarıp yakararak. || Naz-balin, naz-baliş, yastık. || Naz-perdar, bir kimsenin nazını çeken.