NEDENLİ sıf.
1. Belli bir nedeni olan, belli bir nedenden kaynaklanan şey için kullanılır.
2. Nedenli nedensiz, hiçbir nedeni, gerekçesi yokken; bir nedene dayansın ya da dayanmasın; sebepli sebepsiz: Nedenli nedensiz kavga çıkarmak.
Kaynak: Büyük Larousse