NEDRET, -ti a. (ar. nedret). Esk.
1. Sayı, adet olarak istenilenin ya da umulanın altında olma, azlık.
2. Nedret kesp etmek, azalmak, seyrelmek.

—ikt. Bireylerce duyulan gereksinimlere oranla az miktarda olan bir malın ya da bir hizmetin niteliği. (Nedret, kullanım değeri ile değişim değerinin temellerinden birini oluşturur.)