NEFER a. (ar. neler).
1. Rütbesiz asker; er.
2. Bir eyleme, bir etkinliğe, yükselme kaygısı taşımadan katılan kimse: Eğitim ordusunun alçakgönüllü bir neferi olarak yıllarca çalıştı.

—Esk. Kimse, fert.

♦ sıt. Say. sıf. + nefer, adet, parça.