NEKROBİYOZ a. (fr. necrobiose). Patol. Bir doku ya da içorgan parçasının, çoğu zaman iskemik bir bozukluk yüzünden, sağlam dokuların içinde kütle halinde nekrozu. (Bk. ansikl. böl.)

—Dişç. Dişözü nekrobiyozu, bir travma, fizyopatolojik bir durum, ya da kimyasal bir madde (arsenikli anhidrit etkisiyle) dişözünün ölmesi. (Nekrobiyoz, çoğu zaman dişözü dokusu kangrenine dönüşür ve bu da akut ya da süreğen birçok ihtilat doğurur.)

—Kad. hast. Dölyatağı fibromunun tehlikesiz yozlaşması.

—ANSİKL. Patol. Nekrobiyoz, ölü doku yüzünden iltihap tepkisinin yokluğu nedeniyle gerek ilgili yapılardaki gerek canlı çevre dokularındaki öteki tip nekrozlardan ayrılır. Nekrobiyoz odağına çevredeki canlı kısımlar pekâlâ katlanır. Nekrobiyoz bütün dokularda ve organlarda görülebilir.