NEVNİYAZ sıf. (fars. nev ve niyaz’dan nev-niyaz). Esk.
1. Bir işe yeni başlayan, acemi.
2. Yeni meşk alan.

♦ a. Tasav. Tarikata yeni giren kimse.

—ANSİKL. Tasav. Nevniyaz, bir dergâha yeni bağlanmış, tarikata ait ilk bilgileri edinmiş, öğrenmesini sürdürmekte olan kimsedir. Mevleviler uygun süre içinde sema ayininin kurallarını öğrendikten sonra ayine katılrrlaya başlayanlara bu adı .verirler. Bektaşilerde ise Ali ve çocuklarına sevgi beslemek nevniyaz sayılmak için yeterlidir.