NEZ a. (ar. nezEsk.
1. Bir şeyi bulunduğu yerden sökme, koparma.
2. Kaldırma, elinden alma, yok etme: "Başkalarından yaşamak hakkını nez edecek bir hüküm lüzumu hâsıl olunca..." (H. Z. Uşaklıgil).
3. Can çekişme, ölmek üzere olma: Halet-i nez (can çekişme).
4. Nez etmek - nezetmek,

NEZ a. (ar. nez). Esk. Ara bozma, bozgunculuk.