NİHAL a. (fars. nihai). Esk.
1. Fidan, taze sürgün: Nev-nihal (taze fidan).
2. ince, düzgün bedenli sevgili.
3. Nihal-i çemen, bahçedeki fidan. || Nihal-i işve, naz fidanı, işveli kız ya da kadın. || Nihal-i revan, yürüyen fidan; boyu güzel. || Nihal-i serv-i ser-efraz, boyu servi gibi uzun olan.|| Nihal-i zarif, ince, zarif fidan.