MACUNLAMAK g.
1. Bir yüzeyi macunlamak, macun sürmek, macunla kaplamak: Duvarı macunladıktan sonra üstüne iki kat boya vurmak.
2. Bir şeyi macunlamak, macunla tutturmak: Camı daha macunlamadım, yaslanma sakın
3. Bir deliği, bir çatlağı vb. macunlamak, onu macunla tıkamak.
♦
macunlanmak edilg. f. Macunlamak eylemine konu olmak.
Kaynak: Büyük Larousse