MABET a. (ar. marbed). Tapınak, ibadet edilen yer.

—Masonl. LOCA’nın eşanlamlısı.

—ANSİKL. isi. Kuran ve hadislerde “mabet" sözcüğü geçmez. Kuran'ın bir ayetinde (XXII, 40), hıristiyan ve yahudilerin mabetleri savam/' (manastırlar), biya (havralar) ve salavat (kiliseler); müslümanların mabetleri ise mesacid (mescitler) diye adlandırılır; içlerinde Allah'ın adının anıldığı bu mabetlerin dokunulmaz oldukları belirtilir.
jslam dininde kamuya açık ibadet yerleri cami ve mescit diye adlandırılır. Cuma ve bayram namazları dışındaki ibadetlerin de mabetlerde yapılmasının çok sevaplı olduğu belirtilmekle birlikte bu bir zorunluluk değildir İslam inancına göre, yeryüzünün her yen ve özellikle müslümanlann evleri de mabet sayılır. Hz. Muhammet beş vakit namazın sünnetleriyle öteki ibadetleri genellikle evinde yerine getirirdi.