MAĞLUBİYET, -ti a. (ar. mağlüb ve -iyyet'ten mağtübiyyet).
1. Bir kimsenin, bir topluluğun vb. bir karşılaşmada, yarışmada, savaşta uğradığı başarısızlık; bozgun, yenilgi: Bu benim için büyük bir mağlubiyet. Bir partinin seçim mağlubiyeti. Bir rakibi mağlubiyete uğratmak. Mağlubiyeti kabul etmek. Maç, karşı takımın mağlubiyetiyle sonuçlandı.
2. Esk. Bir gücün baskısı altında olma, ona boyun eğme.