MAĞRİP a. (ar. mağrib). Esk.
1. Batı: "Mağripten maşrıka kadar bu kara iskelet el, bütün kâinatı zutm ve istibdad ile ezdikten sonra, parmaklarını tehdit-amiz bir hareketle titretti" (H. E. Adıvar).
2. Güneşin battığı zaman, akşam: Salat-ül -mağrib (akşam namazı).