MAHFE a. (ar. mahaffe ya da mihaffe' den). Esk. Deve, fil gibi hayvanların sırtına yerleştirilen ve karşılıklı iki kişiyi taşıyabilen önü açık oda biçimli sepet. (Sağlam kayışlarla hayvanın sırtına bağlanan mahfenin üzeri kumaşla örtülü olurdu. Sıcak ülkelerde, özellikle üst sınıftan olan kişilerin kullandığı bir taşıttı.)
Kaynak: Büyük Larousse