MAHDUT sıf. (ar. mabdüd).
1. Sayısı belirli, sınırlı.
2. Esk. Etrafı çevrilmiş, sınırlanmış, kısıtlı.
—Esk. mat. SINIRLI’nın eşanlamlısı.
—Huk. Mahdut ehliyet, SINIRLI EHLİYET’İn eşanlamlısı. || Mahdut mesuliyet, sinirli sORUMLULUK’un eşanlamlısı.
Kaynak: Büyük Larousse