MAHFUZ sıf. (ar. mahfuz).
1. Korunan, saklanmış, saklı bir şey için kullanılır: Bu kitabın her hakkı mahfuzdur. Kitapları bende mahfuzdur.
2. Korunan, gözetilen bir şey için kullanılır.
3. Zihinde tutulan, ezberlenmiş bir şey için kullanılır: Onun şiirlerinin tümü zihninde mahfuzdur.
—Huk. Mahfuz hisse
Kaynak: Büyük Larousse