MAHLUL, -lü sıf. (ar. hailden mahlut). Esk.
1. Çözülmüş, anlaşılmış, halledilmiş: Mahlul şifre.
2. Erimiş, çözülmüş.
3. Boş kadro ve maaş için kullanılır.

—Kur. tar OsmanlI imparatorluğu’nda sahipsiz tımar ve zeametler için kullanılan deyim.

♦ a. Eriyik.

—isi. huk. intikal hakkına sahip bir mirasçı bırakmadan ölen kişiden kalan hazine ya da vakıf toprağı. || Mahlul-i gedik, gedik sahibinin haklarından vazgeçmesi ya da intikal hakkına sahip bir mirasçı bırakmadan ölmesi nedeniyle vakfa ya da mal sahibine geri dönen gedik. |l Mahlul-i sırf, tapu hakkı olan kişilerin haklarından feragat etmeleri ya da tapu hakkı olan bir kişinin bulunmaması nedeniyle mahlul kalan vakıf ya da hazine toprağı.