MAHREK a (ar hareket'ten mahrek). Esk.
1. Hareketli bir cismin izlediği yol.
2. Bir şeyin (soyut) gidiş yönü: "O zaman henüz şark meselesinin mahreki şimaldedir. İsveç ve Lehistan bu cenup akımına mukaavemet ıztırarındadırlar" (Y. K. Beyatlı).

—Esk. gökbil. YöRÜNGE'nin eşanlamlısı. || Mahrek mûstevisi, yörünge düzlemi. || Mahrek-i hakiki, bir gökcisminin gerçek yörüngesi.