MAHZUH sıf. (ar. mahzün).
1. Üzgün, kederli, hüzünlü bir kimse, bu durumunu dışa vuran şey için kullanılır: Mahzun bir kadın. Yüzünde mahzun bir ifadeyle bana baktı. Mahzun gözler.
2. Hüzün veren: Mahzun türküler söylemek.
3. Bir kimseyi mahzun etmek, onu üzmek, üzüntü vermek. || Mahzun olmak, üzülmek, hüzünlenmek; boynu bükülmek.