MAKSUR, sıf. (ar. mahsur, dişi, maksure). Esk.
1. Kısaltılmış: "Onlarda esas ahenk maksur ve memdud hecelerin muayyen çerçeve dahilinde muntazam tekerrürüdür" (Cenap Şahabettin).
2. Alıkonulmuş, ayrılmış.
3. Elif-i maksure - ELİF.