MAKSURE a. (ar. kaşr'dan malfşûre). Esk.
1. Padişah için camilerde ayrılmış yüksekçe yer.
2. Bir evin yabancıların girmesi yasak olan bölümü: "Önünüze bir geçitle iki tarafında birer şirin ve cazib maksure gelir" (Süleyman Nazif).

—ANSİKL. Anadolu türk mimarlığında görülmeyan maksure, mihrabın önünde yer alabileceği gibi, örtü düzeni bir mihrap önü kubbesiyle belirginleştirilebiliyordu. Maksureler genellikle ahşap işçiliğinin başyapıtlarıdır (Kayrevan Sidi Ukba Ulu camisi). OsmanlI döneminde selatin camilerinde maksure yerine hünkâr mahfilleri vardır.