MAKTU sıf, (ar. maktLT).
1. Esk. Kesilmiş, kesik: "İsrar ettiğin halde ser-i mak- tûunu götürmeğe dahi mezuniyetimiz vardır" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
2. Kesin olarak değeri biçilmiş. Fiyatı belirlenmiş mal için kullanılır.
3. Götürü.

—Esk. Maktu cizye, müslüman olmayan halktan alınan belirli miktardaki vergi. || Maktu fiyat, kesin, pazarlıksız, değişmez fiyat. || Maktu-ül-emel, gerçekleştirilmesi önlenmiş istek.

—Verg. huk. Maktu vergi — SABİT' VERGİ