MAKZUF sıf. (ar. kazftan makzüf). Esk. Hakkında kötü konuşulmuş; iftira edilmiş.
—İsi. huk. Zina ettiği ileri sürülen kişi. || Makzufûn bih, zina iddiasında bulunan kişinin ifadesi. || Makzufûn fih, zina isnadının yapıldığı yer.
Kaynak: Büyük Larousse