MALA a. (fars. mala),
1. Geniş çelik laması ters yönde iki kez kıvrılmış bir bölümle tahta sapa bağlanan duvarcı aleti. (Bk. ansikl. böl.)
2. Alçı malası, kabartılı süslemelerin yerine yerleştirilmesinde kullanılan küçük mala. || Derz malası, derzleri boşaltmak ya da düzlemek için kullanılan yuvarlak lamalı duvarcı aleti. || Kiremitçi malası, tuğla toprağını kalıp içinde toplamaya ve fazla gelen toprağı dağıtmaya yarayan alet. || Üçgen fhala, kalp biçiminde duvarcı aleti.

—Bahç. Mantar malası, yastık mantarlarının yetiştirildiği toprakları düzletmeye yarayan küçük kürek.

—Metalürj. Metal dökümünden önce bir kalıbın kumunu birleştirmek ve düzlemek için ısıtıldıktan sonra kullanılan, saplı, metal düz levha. || Kumu, döküm kalıbının dışına sıkıştırmayı sağlayan, genişleyen ya da daralan biçimli, yassı uçlu kalıpçı takımı. || Döküm kalıbının üst bölümlerine uygulanan son sıkıştırmada kullanılan yassı takım. || Perdah malası, bir döküm kalıbının kumunu sıvamak ve düzlemek için kullanılan yassı takım.

—ANSİKL. Yaklaşık 2 mm kalınlığındaki bükülmez lamalı malalar, tuğlaları bir vuruşta kesmeye yarar. Esnek lamalı malalar, özellikle derz yapmada kullanılır. Çok esnek lamalı olanlarsa, alçı ve kalıp işlerine yarar. Dişli lama dikdörtgen bir levhanın ortasına tespit edilmiş dik bir saptan oluşur ve biri dişli olan uzun iki kenarı pah- lıdır; sıvaları düzlemeye ve kesmeye yarar.