MALİK, -kİ a. (ar. mâlik).
1. Sahip, iye: Kat malikleri.
2. (Bir şeye) malik olmak, bir şeyin iyeliğini elinde bulundurmak ya da elde etmek. || Kendine malik olmak, yapıp ettiklerinin ayrımında olmak; kendine sahip olmak.

—Esk. Malik-ül-mülk ya da malik-i mülk, malik-i yevm-üd-din, Tanrı.

—Huk. Taşınır ya da taşınmaz bir mal üzerinde mülkiyet hakkı olan kimse. (MÜLKİYET.) || iştirak halinde malik, bir eşya üzerinde ortaklaşa olarak mülkiyet hakkına sahip olan kimse || Müşterek malik, bir eşya üzerinde belirli mülkiyet payına sahip olan kimse. (MÜLKİYET.)

MALİK sıt. (fr. malique; lat. malum, elma’ dan). Org. kim. Malik asit, formülü
olan hidroksi-2 butandioik asidin yaygın adı.

—ANSİKL. Polarılmış ışığı sola döndüren malik aside (ya da L-malik asit) tüm canlı organizmalarda rastlanır; özellikle lipitle rin metabolizmasında fumarik asit -oksalasetik asit dönüşümü sırasında ortaya çıkar. Yeşil elma (adını bundan alır), amberparis, üvez, mürver, frenküzümü, ravent vb’.den özütlenir. Isıtıldığında önce fumarik aside, daha sonra maleik anhidrite dönüşür. Derişik sülfürik asitle karbe nili giderildiğinde formilasetik asidi verir. Rasemik biçimi, bireşim yoluyla kolayca elde edilir.