MALUMAT, -tı a. (ar. ma’lom'un çoğl. ma’lûmat).
1. Öğrenilen şeylerin tümü; bilgi: Bir konuda malumatını artırmak.
2. Bir şeye, bir kimseye ilişkin haber, edinilen bilgi ya da yapılan açıklama; bilgi: Kavganın nedeni hakkında bir malumatımız yok. Malumat almak. Malumat edinmek. Malumat vermek. Malumatı olmak.

—Esk. Malumat-fûnış -MALUMATFURUŞ. Malumat ı cüziye, az, yetersiz bilgi. || alumat-ı külliye, malumat-ı tamme, tam ve eksiksiz bilgi. || Malumat-ı mükerreme, kutsal, saygın bilgi. || Malumat-ı vasia, geniş, ayrıntılı bilgi. || Malumat-ı zaruriye, zorunlu, gerekli bilgi.

—Fels. - BİLGİ.