MATEM a. (ar. matem).
1. Bir kimsenin ölümünden duyulan ya da uğranılan bir felaketin yol açtığı derin üzüntü, acı; yas: Ülke matemde, şehitleri için ağlıyor. Uçak kazası ülkeyi mateme boğdu.
2. Matem ayı, kamer aylarından muharrem ayı (esk.). || Matem elbisesi, kıyafeti, kimi toplumlarda geleneklere göre, bir yakının öldüğünü göstermek amacıyla giyilen giysi. || Matem havası, matem belirtisi gösteren acılı ve üzüntülü durum: Herkes susuyor, odada sanki bir matem havası var. || Matem tutmak, yas tutmak, yas içinde bulunmak.

—Esk. Matem-dar, matem-gir, matem-künan, yas tutan, acılı. || Matem-engiz, acıya yol açan, matem tutmayı gerektiren. || Matem-feza, acıyı arttıran. || Matem-gede, matemgâh, matem-sera, matemzar, yas tutulan yer.