MAZBUT, -tu sıt. (ar mazbut).
1. Düzenli, derli toplu; ölçülü yaşayan kimse için kullanılır: Mazbut bir aile.
2. Doğa olaylarından etkilenmeyecek biçimde yapılmış olan yapı için kullanılır; korunaklı: Mazbut bir ev.
3. Esk. Ele geçirilmiş, zapt edilmiş.
4. Esk. Yazıya geçirilmiş, kaydedilmiş, deftere geçirilmiş; kayıtlı.
5. Esk. Unutulmamış, hatırda tutulmuş.
6. Esk. Belli, belirtilmiş, tespit edilmiş.